Okul günlüğümden bir sayfa...
KÜÇÜK KIZ 9.04.1994
Bugün küçük bir kıza rastladım okul yolumda...
Dalgın dalgın yürürken birbirine çarpan gözlerimiz beni onun çocukça hüzne bürünmüş ruhuna konuk etti o anda..
Hayatın gözlerimizin önünden hızla akıp gitmesine izin verdiğimiz kaybolan yaşamlarımızda durdum; zamanı dondururcasına yaklaştım küçük kıza.
-"Ne oldu sana güzel çocuk" selamıyla başını okşarken, sanki birilerinin böyle bir sorusuna hazırmış gibi süzüldü gözyaşları kollarıma...
Tutamadı kendini anlattı herşeyi...
Dalgın dalgın yürürken birbirine çarpan gözlerimiz beni onun çocukça hüzne bürünmüş ruhuna konuk etti o anda..
Hayatın gözlerimizin önünden hızla akıp gitmesine izin verdiğimiz kaybolan yaşamlarımızda durdum; zamanı dondururcasına yaklaştım küçük kıza.
-"Ne oldu sana güzel çocuk" selamıyla başını okşarken, sanki birilerinin böyle bir sorusuna hazırmış gibi süzüldü gözyaşları kollarıma...
Tutamadı kendini anlattı herşeyi...
Az ötemizde olan hastane bahçesinde annesinin çiçek sattığını ve o çiçeklerden bir tanesini aldığı için tokat yediğini anlattı içini çeke çeke...
"Allah'ım yarattıkların böylesine güzel, saf, temiz, duruyken sonrasında nasıl da bozuluyorlar ifsad olurcasına..."
Sımsıkı sarıldım ona belki tesellim olsun diye...
Annesinin yanına gittik beraberce..
"Allah'ım yarattıkların böylesine güzel, saf, temiz, duruyken sonrasında nasıl da bozuluyorlar ifsad olurcasına..."
Sımsıkı sarıldım ona belki tesellim olsun diye...
Annesinin yanına gittik beraberce..
Bir demet gül aldık...
Yarısı ona, yarısı bana...
Biraz annesiyle, biraz onunla sohbet ettik...
Ayrılmak için küçükten izin istediğimde sanki teselli sırası şimdi ondaymış gibi;
"Ablacım sen şu okulda mı öğrencisin...
Biraz annesiyle, biraz onunla sohbet ettik...
Ayrılmak için küçükten izin istediğimde sanki teselli sırası şimdi ondaymış gibi;
"Ablacım sen şu okulda mı öğrencisin...
Bak biz hergün buraya geliyoruz, eğer sende gelirsen buraya, söz bende ağlamam dedi ve sarıldı boynuma ...
Ayrılırken ondan; aslında kendi ruhumun tüm incinmişliklerine merhem olduğunu fark ettim o AN....
Bana böyle bir teselli gönderdiği için O'na şükrettim...
Ayrılırken ondan; aslında kendi ruhumun tüm incinmişliklerine merhem olduğunu fark ettim o AN....
Bana böyle bir teselli gönderdiği için O'na şükrettim...
Selam olsun yeryüzü masumlarına...9.04.1994
Not: Görsel Google'dan alıntıdır.
Not: Görsel Google'dan alıntıdır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
teşekkür ederim